Тоҷикӣ
Русский
English
Чист парчам? Ифтихори миллат аст,
Чист парчам? Иқтидори миллат аст.
Ҷуз парчам нест тоҷикро нишон,
Чист парчам? Эҳтироми миллат аст.
22.11.2024. Дар Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон (АИКТ) ба муносибати Рӯзи Парчами давлатӣ, ҷаласаи идона бо ҳузури намояндагони тамоми муассисаҳои зертобеи Академияи илмҳои кишоварзӣ доир гардид.
Дар маросими ифтитоҳии ҷаласа зимни суханронӣ Амонулло Салимзода президенти АИКТ, тамоми ҳозиринро ба ин муносибат табрик намуда гуфт, ки ҳамасола рӯзи 24-уми ноябр дар кишвари мо бо як шукӯҳу шаҳомат ҷашн гирифта мешавад. Дар ин рӯз дар саросари Тоҷикистон бо ширкати мардуми касбу кораш мухталиф роҳпаймоиҳо, ҳамоишҳо, конференсияҳо ва маҳфилҳо дар тамоми корхонаҳо ва муассисаҳо баргузор мегарданд.
Дар АИКТ низ барои арҷ гузоштан ба Парчами давлатӣ бо доир гардидани ҳамоиши идона аз таърих, нақш ва мақоми ин рӯйдод ёдовар шуданд. Чун дар вазъи имрӯзи ҷаҳонӣ барои шинохти ҳар як миллату халқият Парчам нақши муҳим дорад.
Ҳамчунин намояндагон аз Институти хокшиносӣ ва агрохимия Парвина Сониева ва Рисолат Додова аз таърих ва арҷгузорӣ ба ин муқаддасоти давлатӣ, парчами миллӣ -– рамзи cоҳибихтиёрӣ ва бо чанд қитъа шеър дар васфи Парчами давлатӣ ибрози назар карданд.
Қобили ёдоварист, ки Парчам – шиносномаи ҳар миллат буда, эҳтиром ба он эҳтиром ба миллату давлат аст.
Ҷумҳурии Тоҷикистон дар даврони шӯравӣ парчами худро дошт. Баъди соҳибистиқлолӣ Прачами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон 24 ноябри соли 1992 аз ҷониби Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ ва бори нахуст Рӯзи Парчами давлатӣ дар кишвар 24 ноябри соли 2009 таҷлил гардид.
Парчами давлатӣ аз матои росткунҷаи нафису зебои серангаи сурх, сафед ва сабз таркиб ёфтааст, ки ҳар ранги он маънои мушаххасро ифода менамояд.
Солгарди навбатии Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба ҳамаи ҳаммеҳанон, дӯстону наздикон ва тоҷикони бурунмарзӣ шодбош гуфта, орзуи онро дорем, ки дирафши Тоҷикистон дар фазои сулҳу оромӣ ҷовидона, парафшонӣ намояд.
Рӯзи Парчами давлатӣ муборак!
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
