25 август Боғи фарҳангию фароғатии ба номи Абулқосим Фирдавсии шаҳри Душанбе симои идона ба бар карда буд. Аз субҳи зуд иштирокдорони ид аз тамоми шаҳру ноҳияҳои Тоҷикистон дар ғурфаҳои (гӯшаҳои) худ навъҳои мухталифи маҳсулоти полезии тарбуз, харбуза ва кадуро, ки дар кишвари мо парвариш карда мешаванд, дар намоиш гузоштанд.
Ҳамасола иди тарбуз, харбуза ва каду дар доираи Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи Ҷадвали баргузории ҷашну солгард, фестивалу намоиш, иду озмунҳои фарҳангию маърифатӣ ва анъанаю ҳунарҳои мардумӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор мегардад.
Имсол низ ин чорабинӣ бо ибтикори Вазорати кишоварзӣ, Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон дар ҳамкорӣ бо вазорату идораҳои дахлдор, мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилоятҳои Суғду Хатлон, шаҳри Душанбе ва шаҳру ноҳияҳои тобеи ҷумҳурӣ бо шукӯҳ доир шуд.
Аз ҷумла институтҳо ва сохторҳои зертобеи Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон дар ин ид фаъолона ширкат карданд. Олимону мутахассисони Институти хокшиносӣ ва агрохимия дар хаймае, ки дар он тарзи захираи ин маҳсулоти серистеъмоли мардуми тоҷик дар қарнҳои гузашта ва имрӯзро ба таври рамзӣ, инчунин хурокиҳои бомаззаи аз маҳсулоти каду таҳиягардидаи худро дар маърази тамошо гузоштанд.
Аз ин намоишгоҳ Сулаймон Зиёзода муовини сарвазири кишвар, Қурбон Ҳакимзода вазири кишоварзӣ, Амонулло Салимзода президенти Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон, намояндагони Мақомоти Иҷроияи ҳокимияти двлатии шаҳри Душанбе ва дигар роҳбарони вазорату идораҳои дахлдор дидан намуда, изҳор доштанд, ки таҷлили ин гуна идҳо дар кишвари мо ба ҳукми анъана даромадааст.
Ҳамасола масъулини соҳаи кишоварзии Тоҷикистон ба ин ҷашнҳо таваҷҷуҳи хоса зоҳир намуда, дастранҷи деҳқонони асили кишвар ва маҳсулоти ватаниро муаррифӣ менамоянд. Инчунин деҳқонон аз таҷриба, муваффақият ва дастовардҳои зироаткорони дигар минтақаҳои Тоҷикистон иттилоъ пайдо мекунанд.
Ҳамзамон олимони соҳаи кишоварзӣ, дастоварду тадқиқоти илмии анҷомдодаи худро дар бахши селексия, навъҳо ва тухмиҳои гуногуни маҳсулоти тарбуз, харбуза ва каду бо тавсияву дастурҳои судманд пешниҳоди иштирокчиён намуданд.
Дар интиҳои чорабинии кишоварзӣ ва фарҳангӣ маҳсулоти полезӣ дар ин намоишгоҳ бо нархи нисбатан аз бозор арзон пешниҳоди сокинон ва меҳмонон гардид.

















Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.










