Тоҷикӣ
Русский
English
Ҷиҳати иҷрои қарори Раёсати Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон аз 30.01.2024, №4 “Дар бораи баргузории семинари илмию амалии минтақавӣ ва рӯзҳои саҳроӣ” аз ҷониби муассисаҳои илмии Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон дар соли 2024 санаи 16 феврали соли ҷорӣ дар ноҳияи Ҷ.Балхӣ семинари илмию амалии минтақавӣ оид ба “Беҳтар намудани ҳолати беҳдошти заминҳои обёришавандаи дубора шӯршудаи водии Вахш” вобаста ба тағйирёбии иқлим баргузор гардид.
Дар семинари мазкур намояндагони Вазорати кишоварзии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Агентии беҳдошти замин ва обёрии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон, Сарраёсати кишоварзии шаҳру ноҳияҳои вилояти Хатлон ва роҳбарони хоҷагиҳои деҳқонию фермерӣ иштирок намуданд.
Ҳадаф аз баргузории семинари илмию амалии минтақавӣ дарёфти роҳу усулҳои муосир, бо риояи дурусти агротехникаи парвариш беҳтар гардонидани ҳолати мелиоративии заминҳои обиёришавандаи шӯршуда, истифодаи самараноку оқилонаи ҳар ваҷаб заминҳои корами обиёришаванда буда, ҷиҳати баланд бардоштани ҳосилнокии зироатҳои кишоварзӣ, тарғиби арзишҳои илмӣ ва татбиқи дастовардҳо дар истеҳсолот ба ин васила амалӣ гардонидани сиёсати Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бахши кишоварзӣ мебошад.
Дар рафти ҳамоиши илмӣ олимону мутахассисон оид ба мавзӯҳои “Беҳдошти ҳолати мелиоративии заминҳои обиёришавандаи шӯршуда минтақаҳои ҷумҳурӣ”, “Усулҳои биологии мубориза бар зиддӣ шӯршавии хок дар манотиқи ҷумҳурӣ”, “Истифодаи нуриҳои маъданию органикӣ дар шӯрзаминҳои вилояти Хатлон вобаста ба тағйирёбии иқлим”, “Пешгирӣ намудани шӯршавии дубораи заминҳои обёришавандаи водии Вахш”, инчунин ба гардиши кишоварзӣ ворид намудани заминҳои бекорхобидаю партов баромадҳои пурмуҳтаво намуданд.
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
